aneks, intermedia.

Dokumentacja głównej pracy artystycznej, dyplomowej na kierunku Rzeźba wydział Rzeźby i Intermediów, Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku.

----

Dyplom Marty Mittlener realizowany w pracowni rzeźby prowadzonej przez prof. Katarzynę Józefowicz, to prezentacja sztucznie zaaranżowanego pejzażu leśnego w zamkniętej przestrzeni „czarnego pokoju” postoczniowego budynku Instytutu Sztuki Wyspa. „Las” to post-apokaliptyczna wizja wielogatunkowego i zmutowanego środowiska, które odrodziło się po wielkiej zagładzie i destrukcji naszego globu po wybuchu jądrowym. Autorka podkreśla, że jest to świat, który nie zna człowieka. Nie ma tu żadnych śladów jego wcześniejszej egzystencji. Marta kreuje pociągający i piękny a zarazem schizofreniczny i pełen napięcia klimat. Uchyla rąbka tajemnicy nieznanej przestrzeni zawieszonej pomiędzy światem realnym a kadrem wyjętym z jej wyobraźni. Tutaj martwe przedmioty „żyją” – stworzone przez artystkę silikonowe hybrydy zwierząt dzięki wbudowanemu w klatkę piersiową mechanizmowi ruchu oddychają spokojnie w uśpieniu. Podświetlenie ultrafioletem wyłania egzotyczne gatunki roślin i zwierząt. W tle słychać śpiew ptaków. Pulsujące, żarzące światło zdradza tajemnicę rozwijającego się w łonie nowego życia. Metry „zespalająco-ożywiających” ukrytych w instalacji kabli stają się swoistym krwioobiegiem tego organizmu. Jedynym organicznym elementem instalacji jest wyłożona na podłodze ziemia, która jawi się jako pozostałość przeszłego świata.

Utrzymany w parateatralnej konwencji sztuczny świat Marta Mittlener ożywia jako wyobrażenie siły przyrody, która przetrwa niszczące działanie człowieka na ziemi.

Autorka w klaustrofobiczną, mroczną przestrzeń wpuszcza sztuczną mgłę, zagęszczając atmosferę. Zabieg ten sprawia, że przestrzeń staje się bardziej namacalna, rzeczywista i poszerzona. Percepcyjnie nieograniczona. Stawia na wielosensoryczne upojenie. Czarna niepokojąca otchłań potęguje wrażenie rozciągłości tego świata, który jest dla nas obcy. Wydaje się, że dla artystki to jednak człowiek ma zawsze pozostać obcy dla tego środowiska. Artystka wyraźnie konfrontuje człowieka z wykreowanym dziełem. Człowiek jest tu intruzem, który burzy spokój i harmonię. My teraz jako odbiorcy jesteśmy intruzami, wkraczając zniszczymy misternie wykreowaną strukturę lasu.

Mnogość materiałów i środków artystycznych użytych przez dyplomantkę do realizacji projektu jest imponująca i świadczy o budowaniu technicznego doświadczenia. Bogactwo użytych komponentów i dbałość o detale obnaża wrażliwość autorki na piękno natury, dlatego z pełną świadomością nie wykorzystuje ona żywych organizmów by nie poświęcić ich życia dla artystycznego działania.

Motyw lasu i ludzki destrukt to wspólny element wszystkich części składowych dyplomu.

Aneks zrealizowany w Pracowni Działań Transdyscyplinarnych u prof. Grzegorza Klamana to interesująca projekcja wideo – animacja wykonana metodą poklatkową za pomocą lustrzanki i opracowana cyfrowo - obrazuje senną wizję zagłady świata. To obraz wykonany na stworzonej przez dyplomantkę makiecie, opowiadający o zacierającej się granicy snu i rzeczywistości. Jest próbą zaszczepienia strachu o kondycję świata w podświadomości odbiorcy. Istotnym elementem projekcji jest muzyka skomponowana w całości przez autorkę za pomocą wirtualnych instrumentów. Ciągłość fabuły jest przerywana zmodyfikowanymi wycinkami wideo zaczerpniętymi z Internetu, przedstawiającymi między innymi testy bomb jądrowych i autorskimi geometrycznymi wizualizacjami. Film jest pewnego rodzaju pierwowzorem rzeźbiarskiej realizacji dyplomowej.

Aneks z rysunku pod opieką prof. Mariusza Kulpy to kompozycja składająca się z trzech kolorowych wydruków zdjęć przedstawiających fluorescencyjną kompozycję linearną rozpiętą w leśnej przestrzeni oraz trzech wydruków zdjęć monochromatycznych z postacią – będącą swego rodzaju punktem odniesienia dla wprowadzanych dodatkowo wariacji geometrycznych z kolorowej włóczki. Wpisanie „okaleczonej” postaci w linearno - geometryczną kompozycję to efekt wcześniejszych poszukiwań na zajęciach rysunku, i co sugeruje autorka, jest to dla niej czysto intuicyjne działanie.

Suplementem dyplomu jest praca teoretyczna, w której Marta sensownie i przejrzyście konstruuje formę rozważań nad obrazami natury inspirowanymi apokalipsą przedstawianymi w wierzeniach i współczesnych dziedzinach kultury i sztuki.

Marta Mittlener to osoba zaangażowana, autentyczna i konsekwentna. Nieskrępowanie porusza się w różnych środkach materii plastycznej i poszukuje w sztuce istotnego dla siebie znaczenia, a działanie artystyczne przepuszcza przez filtr poczucia odpowiedzialności. To ważne.

                                                            Alicja Buławka - Fankidejska