//Yok Öyle Kararlı Şeyler album launch exhibition

yoks istanbul külah şarkı sergisi song exhibition album launch rock music turhish

NEFRET SÖYLEMİ
Ben aslında sana kızgın değilim
Fena huyum hakareti sever
Yadırgarım yerimde gölgeni
Esaretim güzelliği siler

Ben güya oralı degilim
Yasaklarım bahtımı geçer
Beni kafana takma
Nefretim sabrını döver

Kaçtım onca laf görünce ve bendim orda dönen deliye
Bir sarılsan tüm gücünle geçer bi günde

Bu alemde ben hiç sevişmedim
Savaşlarım duygusuz geçer
Beni öteki yapma
Gözlerimde saklı her değer

Ben bu yüzden senin gibi...
Sen şu yüzden benim gibi...

BİR SHERLOCK DEĞİLSİN
Bir Sherlock değilsin, ama fikir güzel
4 köşe odaları, çıkmaz sokaklarıyla bu düzen kentin tutsağısın
Önemli birisin, ama kayıp düzen.
Tek düze yapıları, büsbütün kusurlarıyla bu düzen kentin tutsağısın

Ne fayda…

Bu sana çok sık oluyor, ruhun bunalıyor.
Daralıyor tüm sivri ısrarlar.
Hayal gücüne gidiyor, bakakalıp uzanıyor
Çoğalıyor bin türlü isyanlar…

Bi Sherlock degilsin, ama yüzün güzel.
Körkütük vak’aların, obsesif hataların

Bu sana çok sık oluyor, ruhun bunalıyor.
Daralıyor tüm sivri ısrarlar.
Hayal gücüne gidiyor bakakalıp uzanıyor
Çogalıyor bin türlü isyanlar…

34
Çantalar elimde kuşatıldım surların içinde
Bölünerek çoğalan insanların alarm seslerinde
Kendimi duymazken, memnunum gizlice
Kararsız çabamla martı attım ben simitlere
Yanlış duraklar imkansız isimler içinde
Kendimi bulmazken, memnunum sinsice

Bu şehir ve zaman güreşirler halının üstünde
Koşsan da uzaklaşamazsın kıyısından bile
Şikayet, trenler ve ayak sesleri içinde
Istanbul'da kalsam

Solda bekleyen yürüyen merdiven teyzesiyle
Köprüde tıkanan yorgun argın Ikarus söförüyle
Bir bütün oldum ben, memnunum sessizce

ARMUT
Ah yine gördüm seni şehirde
Defansta salça ekmek takılıyorsun
Bakma gelemem ben sana yetişemem
Çünkü ben pek koşamam

Ah öyle nasıl hafif salınıyorsun
Düzen sokak bina sana sahne
Birde utanmadan kaçıyorsun
Gelemem az işim var

Ah armut velet çıkma oradan
O binaların ardından
Özendim hep senin gibi kaçmaya

Ah armut velet çıkma oradan
O duran arabanın ardından
Özendim hep senin gibi kaçmaya

HİÇBİRŞEYİZM
Gel yine benim ol, kim bakar kaç yazar
Gör ruhunu gör ah bedende sıkışan

Sev yine beni sev bir sıkar iki sıkar
Gör ruhumu gör ah seninle barışan

Dar yerin yine dar bu çoğunluk çok sıkar
Say teker teker say kaç seninle yarışan

Sor yine soru sor kim yapar kaç yazar
Bak pazar yeri bak, ah denizler taşar

Gerçek tatmin edilenlerin aklında yaratılan kocaman bir yanılsama
Tek büyük hiçbir şeydir ama bunu onlar iletecek kelimeler kuramaz

ŞÖYLE Kİ
Kararsız ve evde ruhum benim...
Nasıl desem ki, yani şöyle ki:
Fil kadar haklı, bulut kadar deli, üçgen gibi böyle bir biçimdeyim...

Anlamsızca gökte yapım benim...
Nasıl desem ki yani şöyle ki:
Priz kadar üçlü, katil kadar seri, yeşil gibi böyle bir çimdeyim...

Dur beni kesme, öyle çok önemseme
Üstüme atma ya gözüme gelse,
Yanlış anlama ama hani.
Şimdi ben o örneklerimden, tasvirlerimden çok daha..
İyi biriyim...

Ne kadar haklı? Kim kadar deli? Kimin gibi böyle içim benim ?

DOKUN YERE

Görüyorum sen yine o gölgede ben derin ormanda yürüyorum
Belkide o son hece düştüğünden beri arıyorum
Gel dokun yine ben geri gelmezsen gidiyorum
Gel otur yere toprağın olgusu bekliyordu

Durgun sulardan seken o taşlardan sonra artık ben
Solgun duraklar ve tesadüflerden sonra geri dönmem
Ve sen dokun yine ben geri gelmezsen gidiyorum
Gel otur yere toprağın olgusu bekliyordu

Işığın hissi doldu bir anda kaçtım o andan
Varlığın sesi doldu bir anda kaçtım ormandan

TİŞÖRT YAKIŞMAYAN ADAM
Şimdi bakma şurada
Bok rengi montuyla
Olanca yokluğuyla var bir adam bakma ürperir
Şuanda burada son fırtı burnunda
Kafası yumruğunda
Var bir adam çok düşünceli hatta öfkeli...

Var olan bu yoktan adam karar alanlara ardından bakan
Düz adam üzen adam tişört yakışmayan adam
Yok olan bu normal adam tişört yakışmayan adam

Hobileri şuradan
Bir kişi uzatmak
Müsait her anda var bir adam bakma ürperir
Kambur sırtıyla zayıf kollarıyla kuvvetlidir ama
Var bir adam çok çirkin değil hatta sempatik...

Var olan bu yoktan adam karar alanlara ardından bakan
Düz adam üzen adam tişört yakışmayan adam

HIZLA BEKLENEN
Bak bekleyen oldun zamana doyduğun olumlu dünyanda
Hep orada durdun ve sorup durdun onu da bir yandan
Kalk koşman gerek bölündü her sabah yarının kalanıyla
Bak inanman gerek senindi her sabah durduğun akşamında

Varlığınla sen desendin her zaman düştüğüm halının uzun kenarında
Kalktığımda ben gördü bak zaman geçti geçti

Varsın yeter yetersin her zaman

EVDE EKMEK YOK
Onlar orada var ama yıllardır zamanım yok
Ellerimde yaralar önemli bir şeyim yok
Durmak bize yakışmış
Üstümüze başımıza hep yapışmış

Onlar orada var ama yıllardır bahanem çok
Hep bakanlar, yapanlar, planlar, felanlar...
Evde yine ekmek yok
Durmak bize yakışmış
Üstümüze başımıza hep yapışmış

Dünya evin önünde yollar ezberimde, bilerek uyuyakaldım...
Her gün kendi evimde çaylar demlenince uzandım, hep uzandım...

AYAZ'A
Üşüyordu rüyaları, gerçekliği çalınıyordu.
Sevmediği o kazağı onu sıcak tutmuyordu.
Pencerenin çatlakları iklimlere yeniliyordu.
Annesinin mis kucağı onu dertten korumuyordu.
Çalınıyordu, tutmuyordu, yeniliyordu, korumuyordu…

Kendine dönüp durma, fark etmiyor musun?
Kaç kere ölüyorlar merak etmiyor musun?

Yorganları kaderinin üzerini örtmüyordu.
Güneş bile bedenini terletmiyordu.
Örtmüyordu, yeniliyordu, korumuyordu…

Kendine dönüp durma fark etmiyor musun?
Kaç kere ölüyorlar merak etmiyor musun?
Vicdanına sorma artık yok biliyorsun.
Yok yere düşün durma zaten kaybediyorsun...

KEYİF DÜĞÜNÜ
Günaydın halbuki sen neyi umardın
ama uyandın bak bakalım yarında mısın?
Güzel düş; gitmek falan ardına bakmadan
ama bakarsın her yana aynı anda bakarsın.

Önüne degil keyfine bak
Denizi bırak dalgana bak

Olamadın bilmem kaçın hiçte biri
Duramadın 12 punto italik
Uçamadın yıpranmış poşet kadar
Neydi adın? Hacı? Bilader? Adaş? Kardeşim?

Önüne değil keyfine bak
Denizi bırak dalgana bak
Taşarsın sonunda...

ÖZÜMDEN ÇOK
Senden duydum kirlenmemiş fikirler
Neydim ne oldum özümden, özümden...
Kimler oldum dünümden, günümden
Tek tek sordum...

Bundan sonra öyleyse bundan dolayı
Ben onu bunu bilmem bunu bilir bunu söylerim,
sarkı söylerim zararım olmaz
Birileri var oluyor, kimileri var ölüyorlar, türkü söylüyorlar...
Dolmamış günleri, kaçmıs trenleri durmaz.

Koştum koştum def-i bela kabilinden...

BAZI ŞEYLER
Yordu mu tüm bu olanların sorgusu,
geçip gidenlerin korkusu yordu mu?
Sen bir cevap vermeden kendini fark etmeden gel.

Doğru mu yakıp yıkanların avuntusu, gülüp geçenlerin uğultusu?
Sen bir zarar vermeden kendini kaybetmeden gel

Kendini fark etmeden gel, kendini kaybetmeden gel

KÖKLER
Ben ağacım, budandım, köklerimden bedenime uyandım
Sen yaptın, dayandım, ağlattığın gözler için cevabım:
"geliyorum, görüyorum, direniyorum"

Sesimizi duydu halk sabrını taşırdı kalk
Her yere uzandı bak, el ele bizim bu park

Ben ağacım budandım köklerimden bedenime uyandım
Sen yaptın, dayandım, susturduğun sözler için cevabım
"geliyoruz, görüyoruz, direniyoruz"

“her yer taksim her yer direniş”

DOMATES
Giderken yanımdan dönerken içine şemsiye alma hava güneşli
Çıkarken kapıdan iyi it kapının dilinde sorun var

Giderken yanımdan dönerken özüne kek var dolapta hani seversin
Çıkarken sokaktan sola git çevre yoluna dolmuş var

Bilirsin geniş hallerimi, biterse bütün bu.
Yani sen ben yani gel…

Giderken yanımdan dönerken içine sözler ne saçma, salla bitsin
Ama bu sitemle ya da üç ama en güzeli domates… hı? (ne diyon)

Gidersen yanımdan dönersen bugüne vazgeç bu sartlar değişsin
Gidersen bu sefer iyi git ama en güzeli geri dön…

-Şiir-
Gitme demiyorum sevgilim, hobi olarak gene git. Hatta Ayı Yogi olarak
git. Kobi olarak git mesela, kredi al %10 büyü degisiklik olsun. Gitme yani...
bak, hobi lazımsa ben olurum hobi.