Kayık Tabak
Bozkırda yaşamak zorunluluğu, denize ulaşılacak günlerin hayalini taşır içinde. Denizle hep birlikte yaşayanların belki de fark edemeyecekleri bu hayal, uzun süre sonunda denize ulaşıldığında, bozkırdan gelenlerin hissettiği şey, tüm tükenmişliğinden arınma zamanının da artık geldiğidir. Yıpranan, kırılan bedenin yaraları kabuk bağlasın diye girer tuzlu suya bozkırdan gelenler. Tuz yakar kırıkları, acılarına iyi gelir. Mavi siler duyguların griliğini, ilaç olur, bozkır ve bozkırda yaşananlar unutuluverir sanki...