Broken Marriage Portion
Waterslide paper on waste porcelain plates, 2012
Photograph:Serhat Özdemir
Waterslide paper on waste porcelain plates, 2012
Photograph:Serhat Özdemir
Kırık Çeyizler
Atık porselen tabaklar üzerine sulu çıkartma, 2012
Fotoğraf:Serhat Özdemir
Kırık Çeyizler
Son zamanlarda çevremde sıkça yaşadığım, kısa sürede yıkılmış evlilikler için hissettiklerimle ilgili olarak “Kırık Çeyizler” adlı seramik bir düzenleme hazırladım. “Kırık çeyizler” evlendirdikleri çocuklarının çeyizine aldıkları yemek takımıyla hep beraber bir yemek bile yiyememiş, büyüklere adanmıştır.
Türkiye’de son 10 yılda boşanma oranı % 63 artmış. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre, 2005 yılından bu yana 604 bin çift boşanmıştır (Saka, 2012). Rakamlar yüksek, yazılanlar gerçektir. Her şeyin en güzelini yaşama ideali ile sürdürülen birlikteliklerin bitmesi için evlenmenin gerekliliğe dönüştüğü bu yıllar, en çok çocukları için her şeyi yaptıklarına inanan ve sorunun ne olduğuna bir türlü anlam veremeyen ebeveynler tarafından sorgulanmaktadır.
Çoğunlukla kendine ait bir yemek takımı bile olmadan evlenmiş, çeyizleri için ilmek ilmek, taksit taksit emek harcamış büyüklerin çocuklarıdır boşananlar. Genellikle bu büyükler ömürleri boyunca çektikleri tüm maddi ve manevi sıkıntılardan çocuklarının etkilenmemesi için ellerinden geleni yapmakla kalmamış evlenmeye karar veren çocuklarının çeyizlerini de ilmek ilmek, taksit taksit hazırlamışlardır. Bu büyükler, yeni evleneceklerin ihtiyaç duyulabileceği eksik tek bir parça kalmamacasına tüm evi döşemiş, zamanında kendilerine almayı hayal dahi edemedikleri parçalarla, sanki kendi çeyizlerinin eksik parçalarını tamamlamanın hazzını duymuşlardır. Bu duygu onlara, çocuklarını evliliğe hazırladıklarından emin, artık mutlu olmak için her şeye sahip olduklarına inandıkları çocuklarıyla kurulacak büyük sofralara oturma hayallerine dalıp gitme hissini verir. Büyüklerin kurulmasını hayal ettikleri o büyük sofra, o sofra için alınmış yemek takımları belki sıcak bir yemek yüzü bile görmeden biter çocukların evlilikleri. En büyük yıkımı yaşayan büyüklerse yaşananları anlayamamaktan şikâyetçi, yıllarca sürmüş evliliklerinin belki de çeyizlerindeki eksikliklerden kaynaklı yürüdüğünden habersiz, o eksikleri gidermenin geçmiş sıkıntılı zamanların evliliklerini ayakta tutmuş bir harç olduğunu fark etmeden bu sefer de hiç kullanılmamış çeyizleri ne yapacağını bilmez, yeni sıkıntılarıyla yaşamaya devam ederler…
Ailelerin yaşadığı bu sıkıntıyı aktarabilmek için Porland Porselen’in atık sahasından temin ettiğim her biri kırık, çatlak, demir lekeli veya deforme olduğu için hiçbir sofra yüzü görmeden çöp olmuş tabakları kullanmayı tercih ettim. Bu tabakları öncelikle modellerine göre ayırdım ve kendi bulaşık makinemde yıkadım. Daha sonra büyükannelerin sofralarının kalabalıklarını, bereketini ve artık o büyük aile resimlerinin ne kadar geçmişte kaldığını vurgulayabilmek için, Old-Time Happy Housewifery internet sitesinden siyah beyaz görseller seçtim. Bu görsellerden sulu çıkartma kâğıdına çıktı alıp ve kurmak istediğim kırık çeyiz düzenlemesi için her biri bir diğerinin üstüne gelen kırık tabakların üzerine hep aynı görsel tekrarlayarak aktararak serimi tamamladım.
Broken Marriage Portion
I prepared a ceramic composition titled “Broken Marriage Portions” to express how I feel about the marriages collapsing in a short time, which I am witnessing more and more often these days. “Broken Marriage Portion” is dedicated to those family elders who do not even get the chance to have a dinner altogether with the dinner sets that they buy as a present for their children’s dowries.
According to Turkey Statistical Institute (TSI), the divorce rate increased by 63% in Turkey in the last ten years. A total of 604.000 pairs got divorced since 2005 (Saka, 2012). These figures are high and unfortunately facts. These years, when marriage becomes a necessity as an end of relationships established with the aim of sharing the best of everything, are most questioned by parents who believe that they just do everything for their children and cannot figure out what the problem is. The divorced are children of those older individuals who once got married without even having dinner sets of their own and who added their own handicraft and money to their children’s dowries. Not only do these parents usually do their best to protect their children against material and spiritual troubles which they suffered from throughout their lives but they also make effort and sacrifice to prepare dowries of their children willing to get married.
These parents prepare their children’s houses with great care and without leaving anything missing; with the pieces which they could not even imagine buying for their own dowries once and they feel as if they enjoy completing the missing pieces in their dowries. This feeling makes them believe that they prepared their children for marriage and imagine that they can now sit down to meal on a large table with their children who, they believe, have everything to be happy now. However, children’s marriages come to an end… perhaps even before those large tables are set and those dining sets ever meet a dish. These parents, who suffer from this destruction most deeply, cannot figure out what is going on and they do not realize that their long-lasting marriages were perhaps a result of the missing pieces in their own dowries and that trying to complete those missing pieces was perhaps a mortar that kept their marriage alive in a troubled past. Not knowing what to do with these brand-new old dowries, they now keep on their lives with their new troubles…
In order to convey the distress experienced by these families, I chose to use the thrown away pieces of plates that I found in the landfills of Porland Porcelain; none of these pieces have ever been put on a table as they were all broken, cracked, stained or deformed. I grouped these plates according to their models first and then cleaned them in my own dishwasher. After that, in order to emphasize that the abundance and crowds of grandmothers’ tables and those extended family pictures are now a part of long-forgotten past, I chose black and white images from the web site of Old-Time Happy Housewifery. I printed out these images on waterslide paper and then, to create the broken dowry composition I wanted to set up, I completed the series by repeating the same image on the broken plates each of which was overlapping another.
Son zamanlarda çevremde sıkça yaşadığım, kısa sürede yıkılmış evlilikler için hissettiklerimle ilgili olarak “Kırık Çeyizler” adlı seramik bir düzenleme hazırladım. “Kırık çeyizler” evlendirdikleri çocuklarının çeyizine aldıkları yemek takımıyla hep beraber bir yemek bile yiyememiş, büyüklere adanmıştır.
Türkiye’de son 10 yılda boşanma oranı % 63 artmış. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre, 2005 yılından bu yana 604 bin çift boşanmıştır (Saka, 2012). Rakamlar yüksek, yazılanlar gerçektir. Her şeyin en güzelini yaşama ideali ile sürdürülen birlikteliklerin bitmesi için evlenmenin gerekliliğe dönüştüğü bu yıllar, en çok çocukları için her şeyi yaptıklarına inanan ve sorunun ne olduğuna bir türlü anlam veremeyen ebeveynler tarafından sorgulanmaktadır.
Çoğunlukla kendine ait bir yemek takımı bile olmadan evlenmiş, çeyizleri için ilmek ilmek, taksit taksit emek harcamış büyüklerin çocuklarıdır boşananlar. Genellikle bu büyükler ömürleri boyunca çektikleri tüm maddi ve manevi sıkıntılardan çocuklarının etkilenmemesi için ellerinden geleni yapmakla kalmamış evlenmeye karar veren çocuklarının çeyizlerini de ilmek ilmek, taksit taksit hazırlamışlardır. Bu büyükler, yeni evleneceklerin ihtiyaç duyulabileceği eksik tek bir parça kalmamacasına tüm evi döşemiş, zamanında kendilerine almayı hayal dahi edemedikleri parçalarla, sanki kendi çeyizlerinin eksik parçalarını tamamlamanın hazzını duymuşlardır. Bu duygu onlara, çocuklarını evliliğe hazırladıklarından emin, artık mutlu olmak için her şeye sahip olduklarına inandıkları çocuklarıyla kurulacak büyük sofralara oturma hayallerine dalıp gitme hissini verir. Büyüklerin kurulmasını hayal ettikleri o büyük sofra, o sofra için alınmış yemek takımları belki sıcak bir yemek yüzü bile görmeden biter çocukların evlilikleri. En büyük yıkımı yaşayan büyüklerse yaşananları anlayamamaktan şikâyetçi, yıllarca sürmüş evliliklerinin belki de çeyizlerindeki eksikliklerden kaynaklı yürüdüğünden habersiz, o eksikleri gidermenin geçmiş sıkıntılı zamanların evliliklerini ayakta tutmuş bir harç olduğunu fark etmeden bu sefer de hiç kullanılmamış çeyizleri ne yapacağını bilmez, yeni sıkıntılarıyla yaşamaya devam ederler…
Ailelerin yaşadığı bu sıkıntıyı aktarabilmek için Porland Porselen’in atık sahasından temin ettiğim her biri kırık, çatlak, demir lekeli veya deforme olduğu için hiçbir sofra yüzü görmeden çöp olmuş tabakları kullanmayı tercih ettim. Bu tabakları öncelikle modellerine göre ayırdım ve kendi bulaşık makinemde yıkadım. Daha sonra büyükannelerin sofralarının kalabalıklarını, bereketini ve artık o büyük aile resimlerinin ne kadar geçmişte kaldığını vurgulayabilmek için, Old-Time Happy Housewifery internet sitesinden siyah beyaz görseller seçtim. Bu görsellerden sulu çıkartma kâğıdına çıktı alıp ve kurmak istediğim kırık çeyiz düzenlemesi için her biri bir diğerinin üstüne gelen kırık tabakların üzerine hep aynı görsel tekrarlayarak aktararak serimi tamamladım.
Broken Marriage Portion
I prepared a ceramic composition titled “Broken Marriage Portions” to express how I feel about the marriages collapsing in a short time, which I am witnessing more and more often these days. “Broken Marriage Portion” is dedicated to those family elders who do not even get the chance to have a dinner altogether with the dinner sets that they buy as a present for their children’s dowries.
According to Turkey Statistical Institute (TSI), the divorce rate increased by 63% in Turkey in the last ten years. A total of 604.000 pairs got divorced since 2005 (Saka, 2012). These figures are high and unfortunately facts. These years, when marriage becomes a necessity as an end of relationships established with the aim of sharing the best of everything, are most questioned by parents who believe that they just do everything for their children and cannot figure out what the problem is. The divorced are children of those older individuals who once got married without even having dinner sets of their own and who added their own handicraft and money to their children’s dowries. Not only do these parents usually do their best to protect their children against material and spiritual troubles which they suffered from throughout their lives but they also make effort and sacrifice to prepare dowries of their children willing to get married.
These parents prepare their children’s houses with great care and without leaving anything missing; with the pieces which they could not even imagine buying for their own dowries once and they feel as if they enjoy completing the missing pieces in their dowries. This feeling makes them believe that they prepared their children for marriage and imagine that they can now sit down to meal on a large table with their children who, they believe, have everything to be happy now. However, children’s marriages come to an end… perhaps even before those large tables are set and those dining sets ever meet a dish. These parents, who suffer from this destruction most deeply, cannot figure out what is going on and they do not realize that their long-lasting marriages were perhaps a result of the missing pieces in their own dowries and that trying to complete those missing pieces was perhaps a mortar that kept their marriage alive in a troubled past. Not knowing what to do with these brand-new old dowries, they now keep on their lives with their new troubles…
In order to convey the distress experienced by these families, I chose to use the thrown away pieces of plates that I found in the landfills of Porland Porcelain; none of these pieces have ever been put on a table as they were all broken, cracked, stained or deformed. I grouped these plates according to their models first and then cleaned them in my own dishwasher. After that, in order to emphasize that the abundance and crowds of grandmothers’ tables and those extended family pictures are now a part of long-forgotten past, I chose black and white images from the web site of Old-Time Happy Housewifery. I printed out these images on waterslide paper and then, to create the broken dowry composition I wanted to set up, I completed the series by repeating the same image on the broken plates each of which was overlapping another.
